اگر در خانه نشسته ايد و خشم، نگراني، استيصال و هزاران پرسش بي پاسخ شما را به شكلي فرساينده احاطه كرده، چه مي توان كرد جز اين كه خود را به رود پر خروشي سپرد كه از صداي ساكسفون تنور كولمن هاوكينز برمي خيزد. در حالي كه فرداها نامعلوم و دقايق از شكل افتاده و سردرگمند، "هاوك" تنها رودي است كه قطعاً به آب هاي آزاد خواهد رسيد. مي دانم كه آدم هاي بي شماري چو من در اين لحظات جدا افتادگي، در حالتي بي حوصله و منقلب، چاره اي جز تسليم شدن به ساعت ها ندارند. "هاوك" به ياري شما خواهد آمد و سوار بر بال بلند او از اين دقايق تهوع آور خواهيد گذشت. فقط مي ماند يكي دو پيشنهاد براي آسان تر كردن كار و باقي مربوط به شما و فكر شما و گوش شماست.
اما امروز و حالا (Today and Now)، آلبومي كه هاوك در سپتامبر 1962 براي كمپاني impulse و با يك گروه چهارتايي (كوارتت) پر كرده است. تامي فلانگان كبير، استاد مسلم سويينگ، پشت پيانو نشسته و بقيۀ نوازندگان بخش ريتم ميجر هالي (باس) و ادي لاك (درامز) هستند.
آلبوم با حركت بي وقف و نجيبانۀ هاوك در Go Li'l Liza آغاز مي شود. با يكي از تصنيفات كوئينسي جونز، Quintessence ، كمي آرام تر به مود شبانه و بي تاب خود پا مي گذارد. با "آپاچي" گويي مي تواند تا پايان دنيا به نواختن ادامه دهد و در ادامه با سه آهنگ ديگر، كه تقريباً همه ريشه هايي فولك (Folk) دارند، زيبايي سحرانگيزي به حكايات ساده و افسون هاي گذراي زندگي روزمره مي دهد. بين آن ها Put on Your Old Grey Bonnett به نظر بيش از همه مورد توجه خود هاوك بوده است.
در يادداشت هايي كه استنلي دنس، جازشناس بزرگ انگليسي، بر آلبوم نوشته (و ما به آن ها Liner Note مي گوييم) به اصطلاحي اشاره مي كند كه همكاران فرانسوي اش اغلب دربارۀ هاوك به كار مي برند. اين اصطلاح déchaîne و معناي آن، آزاد و رها از قيد و بند است. هاوك بي هيچ زنجيري، و چند متري بالاتر از زمين خدا، به دميدن در ساز ادامه مي دهد و استنلي دنس، شاهد ضبط آلبوم، به خاطر مي آورد كه او چگونه به چراغ قرمز (اخطار طولاني شدن آهنگ و بالا زدنش از حد مجاز) بي اعتنا بوده و تكنيسين ها مجبور بودند براي راست و ريست كردن اجراهاي او با يك فيد، پاياني زودهنگام بر پرواز شاهين ما رقم بزنند.
بشنويد، لذت ببريد و هم چون هاوك déchaîne باشيد، همين امروز و همين حالا.
No comments:
Post a Comment